Porcelain - Πόρσελεν


Επονομάζεται «βασιλικός σκύλος» με το κομψό του άσπρο-πορτοκαλί τρίχωμα. Το πορσελέν αποτελεί ένα σύνολο από κυνηγετικές ικανότητες, χάρη και ομορφιά. Η πανέμορφη όψη του όμως δεν πρέπει να μας ξεγελάει. Πρόκειται, πράγματι, για ένα έξοχο σκύλο, πάρα πολύ θαρραλέο, σε θέση να αντιμετωπίσει δύσκολα θηράματα, όπως το αγριογούρουνο.

Ράτσες...

Όπως και για τους άλλους γαλλικούς ιχνηλάτες, θεωρείται ότι το πορσελέν προέρχεται από έναν σκύλο της κοιλάδας του Νείλου, στην Αίγυπτο. Η λέξη «Porcelain», που συνδέεται με αυτόν τον ιχνηλάτη εμφανίζεται μόλις το 1850. Πριν από αυτή τη χρονολογία, οι σκύλοι αυτού του τύπου ονομάζονταν «franc comtois» ή άσπροι σκύλοι της μονής του Huxeil ή ακόμα της Lumeville ή της μονής του Cluny και στον μεσαίωνα, οι μικροί άσπροι σκύλοι της Loue (ποτάμι) αποτελούσαν μία φυλή λαγόσκυλων πάρα πολύ γνωστή.

 

Γενική όψη


Η κίνησή του είναι ελαφριά, γρήγορη, ζωηρή και κομψή. Ο καλπασμός του είναι παρατεταμένος. To πορσελέν είναι ένας ιχνηλάτης, ο οποίος κατατάσσεται μεταξύ των πιο γρήγορων φυλών.

 

Κεφάλι

 

Είναι τυπικότατο, άσαρκο, στεγνό και μάλλον μακρύ στο σύνολό του.

 

Κορμός

 

Έχει λαιμό μακρύ, ελαφρώς κυρτό στο άνω μέρος του, με λίγο προγούλι. Ώμοι τυπικοί, μακριοί, καλά κεκλιμένοι και στραμμένοι, αρκετά μυώδεις, χωρίς να είναι επιβαρυμένοι από κρέας. Τα εμπρός άκρα του είναι μακριά, στεγνά, ώστε να φαίνονται σχεδόν διάφανα, αλλά όχι υπερβολικά λεπτά, κάθετες κανονικές.

 

Ουρά

 

Καλά ενωμένη και αρκετά γεροδεμένη στη ρίζα, τελειώνει σε λεπτή άκρη, μεσαίου μήκους, φέρεται ελαφρώς γυρισμένη προς τα πάνω.

 

Τρίχωμα

 

Το επικρατέστερο χρώμα του τριχώματος είναι το κατάλευκο με πορτοκαλί στρογγυλά μπαλώματα. Τα πορτοκαλί στίγματα των αυτιών είναι σημαντικό χαρακτηριστικό της φυλής. Το τρίχωμα είναι κοντό και γυάλινο, πυκνό, αστραφτερό, χωρίς αποχρωματισμούς.

 

Ιστορικό

 

Το όνομα πορσελέν φαίνεται να προέρχεται από το γεγονός ότι το χρώμα του τριχώματος αυτών των ιχνηλατών έμοιαζε πολύ σε εκείνο των αλόγων με τρίχωμα άσπρου χρώματος, το οποίο ονομαζόταν «τρίχωμα πορσελέν», διότι ήταν λεπτό και αστραφτερό σαν πορσελάνη. Εικάζεται επίσης ότι το πορσελέν κατάγεται και από τα άσπρα σκυλιά του βασιλιά, τα οποία εγκαταλείφθηκαν κατά την διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου 15ου, γύρω στο 1700, αλλά εκείνη την εποχή η Franche Comtée ήταν ισπανική κι αυτό φαίνεται αναπάντεχο. Παρ΄ όλα αυτά, οι άσπροι σκύλοι του βασιλιά, δημιουργημένοι από τον Francesco, το 1ο, μετά τους ιταλικούς πολέμους ήταν ο καρπός μιας διασταύρωσης μεταξύ ενός Saint Hubert (κάθε χρόνο οι μοναχοί εκείνης της διάσημης μονής πρόσφεραν στο βασιλιά έξι από τα σκυλιά τους) και ενός θηλυκού ιταλικού μπρακ (που ήταν ένας άσπρος ιχνηλάτης). Το μπρακ της Ιταλίας και το πορσελέν κατάγονται συνεπώς από το ίδιο γκρουπ σκύλων που συνόδευαν τους Ρωμαίους, οι οποίοι κατά την κατάκτηση της Γαλατίας διέσχισαν την κοιλάδα της Saône και της Franche Comtee. Οι άσπροι σκύλοι με κοντό τρίχωμα, διάσπαρτοι στους αρχαίους ρωμαϊκούς δρόμους, αναπτύχθηκαν με την πάροδο του χρόνου σε διάφορες εστίες, οι οποίες προσαρμόστηκαν στα τοπικά εδάφη (σκύλοι του Πιεμόντε, σήμερα έχουν εξαφανιστεί, ελβετικοί πορσελέν ή schwytzois και γαλλικά πορσελέν). Στη Γαλλία, τον Μεσαίωνα, το δικαίωμα κυνηγίου ανήκε στους ευγενείς και στον κλήρο. Έτσι, στην κατοχή των μοναχών υπήρχαν κοπάδια άσπρων σκύλων που κυνήγαγαν το λαγό. Το 1789, με την γαλλική επανάσταση, το δικαίωμα κυνηγίου πέρασε και στον λαό.