Τρείς επίτέλους μέρες και έφτασε η ώρα! Η ώρα, και για τους απανταχού λαγοκυνηγούς αυτής της πατρίδας όπου η ίδια η έννοια του κυνηγίου είναι ταυτισμένη με το κυνήγι του λαγού…. Η πρώτη μέρα λοιπόν, στο λαγοκυνήγι, είναι πάντα διαφορετική από τις υπόλοιπες μέρες της κυνηγοχρονιάς και επειδή ακριβώς είναι η πρώτη μέρα είναι και η πιο συναρπαστική. Η απραξία πολλών μηνών έχει ανεβάσει την λαχτάρα της προσμονής και οι ελπίδες όπως κάθε χρόνο αγγίζουν τα όρια της βεβαιότητας πώς ο λαγός που(μόνο εμείς) γνωρίζουμε στο τάδε μέρος θα καταλήξει στην τσάντα. Πιθανόν και ο δεύτερος….
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή μια και όπως είπαμε η πρώτη μέρα στο
λαγοκυνήγι είναι πάντα διαφορετική από αυτές που θα ακολουθήσουν…
Σύμφωνα με τους ειδικούς αλλά και τους πιο έμπειρους λαγοκυνηγούς σε μια συγκεκριμένοι
περιοχή οι νεαροί λαγοί (φετεινάρια) μπορεί να φτάνουν το 80 ή και το 90% του συνολικού πληθυσμού. Αυτό συμβαίνει μιας και η θνησιμότητα του συγκεκριμένου είδους από διάφορες αιτίες είναι
ιδιαίτερα μεγάλη όπως αναλογικά μεγάλη είναι και η γονιμότητα και αλίμονο αν δεν ήταν και έτσι… Σε άλλες βέβαια περιοχές η ανανέωση μπορεί να είναι σημαντικά μικρότερη. Αυτή λοιπόν η ετήσια
ανανέωση του πληθυσμού των λαγών κάνει την πρώτη μέρα του λαγοκυνηγίου να είναι διαφορετική και από άποψη συμπεριφοράς κυρίως των νεαρών λαγών που είναι …. σχετικά απονήρευτοι. Όσο για τούς
παλιούς λαγούς και αυτοί έχουν …χαλαρώσει αρκετά από την ακυνηγησία των μηνών που πέρασαν. Η χαλάρωση των παλιών από την μια πλευρά και η απειρία των μικρών από την άλλη τους έχει σαν αποτέλεσμα
οι λαγοί να παρουσιάζουν διαφορετική συμπεριφορά αυτή την εποχή σε σχέση με το προχωρημένο φθινόπωρο και τον χειμώνα αλλά και με την …δεύτερη μέρα του κυνηγίου.
Την πρώτη μέρα λοιπόν είναι πιθανόν να βρούμε τούς λαγούς στα πιο απίθανα μέρη
όπως έξω από ένα στάβλο ή ένα μαντρί, δίπλα από ένα πολυσύχναστο (αναλογικά) δασικό ή αγροτικό δρόμο, μέσα σε ένα οργωμένο χωράφι, ή μέσα σε κάποιο μποστάνι με πατάτες και ζαρζαβατικά. Στα χαμηλά
δηλαδή και κοντά στις ανθρώπινες δραστηριότητες αφού η ακυνηγησία έχει αμβλύνει τα μέτρα προφύλαξης τους. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς των λαγών αυτή την εποχή είναι το μικρό σχετικά
νυχτερινό δρομολόγιο για βοσκή μία και η νύχτα είναι ακόμα πολύ μικρή. Οι σύντομες λοιπόν νυχτερινές διαδρομές αφήνουν λιγότερα και πιο «μαζεμένα» ίχνη κάνοντας και πιο εύκολη την δουλειά σκύλων
και κυνηγών αφού γνωρίζουν πώς «ο λαγός είναι κάπου εδώ κοντά».
Ένα ακόμα στοιχείο με ενδιαφέρον που δεν είναι και πολύ σπάνιο αυτή την εποχή είναι το φαινόμενο να συναντάμε δυο λαγούς κοντά-κοντά και σε απόσταση λίγων μέτρων μεταξύ τους. Η εξήγηση
βρίσκεται στην τακτική της λαγήνας να σκορπίζει σε κοντινές αποστάσεις τα παιδιά της την περίοδο του θηλασμού ώστε να μην πέσουν όλα μαζί θύματα κάποιου άρπαγα. Τα μεγαλωμένα λαγόπουλα λοιπόν
βρίσκουν ασφαλέστερο να παραμένουν κοντά στα αδέρφια τους και σε αυτό συντελεί και η μη σεξουαλική ωρίμανση που ακόμα δεν έχει επέλθει ώστε να κάνει τον λαγό να διανύει μεγάλες αποστάσεις προς
αναζήτηση συντρόφων.
Όπως είπαμε η απραξία των μηνών που προηγήθηκαν και η προαιώνια λαχτάρα του λαγοκυνηγού είναι ένας συνδυασμός που οδηγεί σε λάθη… Το μεγαλύτερο λάθος γίνεται τις προηγούμενες μέρες όταν προσπαθούμε να επιβεβαιώσουμε πώς ο λαγός μας εξακολουθεί να είναι εκεί που ξέρουμε και να «γιατακιάζει» στο ίδιο μέρος. Μια, δυο, τρεις, την παίρνει χαμπάρι ο λαγός και αλλάζει τόπο για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Γιατί ο λαγός πάνω από όλα έχει την ησυχία του. Δεν μπορεί χωρίς αυτή. Και με τον όρο ησυχία δεν εννοούμε απαραίτητα την απόλυτη σιωπή. Ναι στην ησυχία, αλλά κυρίως όχι στην ενόχληση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ενόχληση για τον λαγό από το αναγκαστεί να ξεσηκωθεί με το φως της ημέρας. Γι’ αυτό άλλωστε πρέπει τα σκυλιά να φτάσουν σε απόσταση αναπνοής από το γιατάκι του για να αναγκαστεί να φύγει και να ακολουθήσει η καταδίωξη.
Η καταδίωξη της πρώτης μέρας είναι σχετικά πιο εύκολη και πιο σύντομη, μιας και τα άγνωστα μέρη
τρομάζουν τον λαγό που φροντίζει να γυρίσει το συντομότερο στα γνωστά του μέρη και μονοπάτια όπου περιμένουν οι λαχταρισμένοι κυνηγοί που λέγαμε. Η έκπληξη λοιπόν βρίσκεται στο ότι ο λαγός
επιστρέφει πολύ σύντομα στο γνωστό του μέρος (από όπου ξεσηκώθηκε) με αποτέλεσμα οι λιγότερο έμπειροι λαγοκυνηγοί να μην είναι προετοιμασμένοι για την τόσο σύντομη
τουφεκιά…
Σύντομη λοιπόν η καταδίωξη όπως σύντομες είναι οι διαδρομές και τα «ψευτοπερπατήματα» του απονήρευτου (ακόμα) λαγού πριν το γιατάκιασμα. Με λίγα λόγια η πρώτη μέρα είναι τελείως διαφορετική από αυτές που θα ακολουθήσουν και για τούς λαγούς και για τους ιχνηλάτες και για τούς κυνηγούς. Ενα μεγάλο πρόβλημα για τούς λαγοκυνηγούς είναι οι …περδικοκυνηγοί και οι γουρουνοκυνηγοί. Και αυτό γιατί και για αυτούς τους κυνηγούς είναι πρώτη μέρα με αποτέλεσμα τον συνωστισμό σκύλων και κυνηγών αφού σε μεγάλο ποσοστό τα κυνηγοτόπια είναι ίδια για αυτές τις κατηγορίες κυνηγών και ειδικά με τούς περδικοκυνηγούς. Και δεν είναι μόνο ο συνωστισμός, είναι και η πικρία που μένει όταν οι περδικοκυνηγοί ανεβαίνοντας προς τα πάνω το βουνό «σκουπίζουν» το έδαφος και τους λαγούς παίρνοντας έτσι την μπουκιά από το στόμα των άμεσα ενδιαφερομένων. Είναι αρκετά σημαντικό το ποσοστό των περδικοκυνηγών που κτυπάνε και κάποιον, φερμαριστό ή όχι λαγό την πρώτη μέρα της πέρδικας. Ποσοστό που πέφτει κατακόρυφα τις επόμενες κυνηγετικές ημέρες που τα κυνηγοτόπια και τα πνεύματα των κυνηγών ηρεμούν Άλλωστε πρώτη μέρα είναι μόνο η πρώτη μέρα με ότι αυτή μπορεί να σημαίνει και να συμβολίζει για τον κάθε λαγοκυνηγό. Ίσως σήμερα την αγγίξαμε λίγο, αλλά η πραγματικότητα είναι πώς αυτή την ξεχωριστή ημέρα ποτέ δεν μπορείς να την περιγράψεις όπως θα ήθελες… Καλή λαγοχρονιά!