Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούγονται παράπονα για τους εκπαιδευτές.
–«Το πήγα μια χαρά σκυλί και όταν πήγα να το πάρω ήταν φοβισμένο και κρυβόταν όταν έβλεπε άνθρωπο»
κάποιος άλλος (εξαγριωμένος) ήθελε να υποβάλει μήνυση επειδή η
χρονιάρικη σκυλίτσα που είχε εμπιστευτεί σε κάποιον για εκπαίδευση, έμεινε … έγκυος κάτω από άγνωστες συνθήκες!.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλές ακόμα περιπτώσεις ταλαιπωρίας και κακομεταχείρισης των προς εκπαίδευση σκύλων, μια και δυστυχώς αυτό το επάγγελμα έχει προσελκύσει κάθε λογής άσχετους, που… είδαν φως και μπήκαν. Όχι πώς δεν υπάρχουν και σωστοί επαγγελματίες, κάθε άλλο. Υπάρχουν και μάλιστα πολλοί. Είναι υποδείγματα επαγγελματισμού για τους νεότερους, που θα ήθελαν να πλαισιώνουν… τον «κλάδο».
Ένας σωστός επαγγελματίας πρέπει να αγαπάει πραγματικά τους
σκύλους και φυσικά να έχει και πολλές γνώσεις. Όχι μόνο εκπαίδευσης, αλλά και… κτηνιατρικές. Ο έγκαιρος εντοπισμός κάποιου προβλήματος αποδεικνύεται πολλές φορές σωτήριος. Τα ζώα όπως και τα
μικρά παιδιά δεν μπορούν να μιλήσουν και να πουν τι νοιώθουν. Αν έχουν πυρετό, αν κρυώνουν ή έχουν… πονοκέφαλο.
Ο σωστός λοιπόν επαγγελματίας πρέπει να έχει κάποια διαπιστευτήρια για να είναι αξιόπιστος και πραγματικός επαγγελματίας! Πρώτα από όλα πρέπει να αγαπάει τους σκύλους. Δεν μπορείς να κάνεις αυτή τη δουλειά αν δεν είσαι «πωρωμένος» με τα κυνηγόσκυλα και τους σκύλους γενικότερα. Μόνο ένας πραγματικά παθιασμένος κυνόφιλος μπορεί να αφιερώσει την ζωή του σε αυτό το επάγγελμα στους σκύλους και να περνάει μαζί τους 24 ώρες το 24ωρο. Γιατί αυτό είναι το πραγματικό ωράριο ενός σωστού επαγγελματία εκπαιδευτή. Ακόμα και όταν πέφτει το βράδυ κουρασμένος για ύπνο, το μυαλό του είναι στα σκυλιά που του έχουν εμπιστευθεί οι πελάτες του. Η ευθύνη είναι μεγάλη. Θα πρέπει να ελέγχει ανά πάσα στιγμή τα πάντα. Αν κρυώνουν, αν διψάνε και αν έχουν φάει όλοι. Γνωρίζω κάποιους επαγγελματίες που δεν έχουν πάει ποτέ στην ζωή τους διακοπές, επειδή δεν θέλουν να αφήσουν τους σκύλους μόνους με κάποιον αλλοδαπό βοηθό ώστε να φύγουν για κάποιες ημέρες.
Σημαντικός είναι και ο εξοπλισμός του εκπαιδευτή. Τόσο η μόνιμη εγκατάσταση (ξενώνας) όσο και το αυτοκίνητο που μεταφέρει τους σκύλους το οποίο είναι πολλές φορές ο τόπος διαμονής τους για μέρες, βδομάδες ή και μήνες.
Το… «σχολικό» πρέπει να παρέχει όλες τις ανέσεις και κυρίως ασφάλεια. Έχουμε δει κάποια εκπληκτικά φορτηγάκια που είναι… τίγκα σε ηλεκτρονικά όργανα που μετράνε ανά πάσα στιγμή την θερμοκρασία και την… υγρασία στο θάλαμο των σκύλων. Αν η θερμοκρασίας ανέβει η κατέβει από τα επιτρεπτά όρια αμέσως ενεργοποιούνται οι αυτοματισμοί της θέρμανσης ή της ψύξης. Και δεν είναι μόνο αυτό. Μέχρι και υδραυλικές εγκαταστάσεις με θερμοσίφωνα για την παροχή ζεστού νερού για την καθαριότητα των σκύλων διαθέτουν. Από την άλλη έχουμε δει και κάποια άθλια τροχοφόρα με στοιβαγμένους και καταδαγκωμένους σκύλους, που δεν μπορούν να στρίψουν από το στριμωξίδι ή να αναπνεύσουν από την… κατρουλίλα!
Ο ξενώνας πρέπει να είναι καθαρός, ευήλιος, ευάερος και να παρέχει στους σκύλους άνετη διαμονή. Μόνο σε μεγάλη ανάγκη μπορούν να μένουν δύο σκύλοι στο ίδιο κλουβί.
Βέβαια, συνυπεύθυνος με τον εκπαιδευτή είναι και ο ιδιοκτήτης που του εμπιστεύεται τον σκύλο του. Συνήθως παίρνει αυτό που του αξίζει και με βάσει τα κριτήρια της επιλογής του. Δεν μπορεί να είναι καλός ένας εκπαιδευτής που το μόνο του όπλο στον επαγγελματικό ανταγωνισμό είναι τα χαμηλά… δίδακτρα. Από εκεί ξεκινάνε οι «εκπτώσεις». Στην διατροφή, στην κτηνιατρική περίθαλψη και στα χιλιόμετρα που πρέπει να γίνουν για να συναντήσει ο μαθητής θηράματα. Δεν μπορεί λοιπόν το κριτήριο της επιλογής να είναι μόνο το κόστος. Πρώτα και πάνω από όλα πρέπει να είναι το καλό όνομα του επαγγελματία. Και ένας σωστός επαγγελματίας διαφυλάσσει το όνομά του σαν κόρη οφθαλμού. Όχι ότι δεν υπάρχουν και άδικες κατηγορίες από ιδιοκτήτες κατά επαγγελματιών αλλά όταν οι καταγγελίες και τα παράπονα είναι επαναλαμβανόμενα θυμίζουν την γνωστή λαϊκή ρήση για τον καπνό που υπάρχει όπου υπάρχει και φωτιά.
-Και για να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τους κακούς εκπαιδευτές τους… συντηρούν οι κακοί ιδιοκτήτες. Γιατί η ευθύνη του ιδιοκτήτη δεν είναι μόνο να καταβάλει το τίμημα της εκπαίδευσης. Έχει και πολλές άλλες υποχρεώσεις. Πρέπει να πάει να δει από κοντά που μένει ο σκύλος του, να παρακολουθήσει από κοντά (χωρίς να παρεμβαίνει) κάποιο μάθημα και, τέλος, να μην είναι… ξερόλας. Όλα αυτά βέβαια με διακριτικότητα και χωρίς να γίνεται «φόρτωμα» στον δύστυχο εκπαιδευτή, που πρέπει και να κοιμηθεί κάποιες ώρες και να ασχοληθεί με την οικογένειά του, πέρα από τα σκυλιά των πελατών.